To jest tylko fragment strony.
kliknij tu aby wyświetlić całą stronę

Ars Nova
TAŃCE RENESANSOWE - NIDERLANDY, 1611 r.
Travers 2004


czasowo niedostępne

  1. Dell’undecimo modo Padovana, Gagliarda
  2. Del decimo modo Padovana, Gagliarda
  3. Del secondo modo Padovana, Gagliarda
  4. Del qunto modo Padovana, Gagliarda
  5. Del terzo modo Padovana, Gagliarda
  6. Del quatro modo Padovana, Gagliarda
  7. La Barca, Canzon
  8. Del sesto modo Padovana, Gagliarda
  9. Del settimo modo Padovana, Gagliarda
  10. Del nono modo Padovana, Gagliarda
  11. Dell’ ottavo modo Padovana, Gagliarda
  12. Del duodecimo modo Padovana, Gagliarda
  13. Del primo modo Padovana, Gagliarda

Niderlandzcy Mistrzowie Muzyki / Dutch Masters of Music
Polski Portret Corneliusa Schuyt’a / A Polish Portrait of Cornelius Schuyt

Cornelius Schuyt urodził się w 1557 roku w Lejdzie, w rodzinie muzyków. Jego ojciec był organistą w tamtejszym kościele św. Piotra, przy którym Cornelius uczęszczał do szkoły łacińskiej i śpiewał w chłopięcym chórze. Lata jego kształcenia były ostatnimi chwilami holenderskiego katolicyzmu. W 1572 roku wprowadzono w kraju reformę, a w 1581 roku Holandia wywalczyła niepodległość, wkraczając w jeden z najowocniejszych okresów swego kulturalnego rozwoju. Miało to wielkie znaczenie dla muzycznego wychowania Schuyta. Zapoznawszy się ze spuścizną kompozytorską wybitnych twórców niderlandzkiej polifonii czasów przedreformacyjnych, młodzieniec wyjechał do Włoch. Spędzone tam trzy lata zaważyły niewątpliwie na przyszłej twórczości kompozytora, zwłaszcza w dziedzinie madrygału. Po powrocie do ojczyzny w roku 1593 Cornelius został zatrudniony jako drugi organista kościoła św. Piotra w Lejdzie u boku swego ojca, zaś po jego śmierci (1601) objął ojcowską posadę. Oprócz służby organisty zajmował się także kompozycją, opiekował dzwonami miejskich kościołów, nauczał muzyki i dbał o muzyczną oprawę uroczystości miejskich. On właśnie prowadził muzyków podczas tryumfalnego powitania Księcia Mauritsa, który po zwycięstwie nad armią Hiszpanii, w roku 1594 przybywał do Lejdy w drodze z Groningen do Hagi.


Pawany i galiardy Schuyta nadają się do tańca, choć ich masywność wskazywałaby raczej na ich użycie podczas specjalne okazałych uroczystości. Popularna w całej Europie praktyka taneczna nakazywała, aby po powolnej pawanie następowała skoczna galiarda. (W dawnej Polsce nazywano często te dwa tańce chodzony i goniony). Tak właśnie – w parach – zaprezentowano na płycie pawany i galiardy Corneliusa Schuyta, które przedziela canzona La Barca, będąca przykładem już typowo barokowej formy muzyki instrumentalnej.


Skład:
Małgorzata Feldgebel – skrzypce
Joanna Nogal – altówka
Marcin Zalewski – viola da gamba
Piotr Zalewski – viola da gamba
Mirosław Feldgebel – harfa
Michał Kiljan – puzon (utwór nr 12 – solo)
Robert Krajewski – puzon
Krzysztof Owczynik – flety proste, cornamuse, cynk
Bartłomiej Swebodziński – flety proste
Robert Siwak – perkusja
Jacek Urbaniak – pomort, flety proste, cornamuse, opracowanie muzyczne